بررسی تاثیر پیش دارو بر اضطراب و علائم حیاتی بیماران تحت آنژیوگرافی عروق کرونر در بیمارستان گنجویان دزفول

یکی از شایع‎ترین روش‏های تشخیصی در بیماری‎های قلبی، آنژیوگرافی عروق کرونر است، که مانند سایر روش‎های تهاجمی، برای بیماران یک تجربه تنش زا می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر پیش دارو بر سطح اضطراب و علائم حیاتی بیماران تحت آنژیوگرافی عروق کرونر انجام گرفته است.  روش بررسی:این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی یکسویه کور که 102 بیمار با روش نمونه‎گیری در دسترس و به صورت تخصیص تصادفی در سه گروه 34 نفره بودند. ابزار جمع آوری داده ها شامل: پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه خودگزارش دهی سطح اضطراب و پرسشنامه ثبت علائم حیاتی بود. به گروه پیش داروی A (100میلی گرم هیدروکورتیزون وریدی+4 میلی گرم کلرفنیرامین وریدی)، به گروه پیش داروی  B(100میلی گرم هیدروکورتیزون وریدی+5 میلی گرم دیازپام وریدی) و به گروه پیش داروی C (100 میلی گرم هیدروکورتیزون وریدی+2 میلی گرم نرمال سالین وریدی) داده شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گرفت.                                                    یافته ها: نتایج  نشان داد در هر سه گروه پیش دارو، اختلاف آماری معنا داری از نظر میزان اضطراب در قبل و حین آنژیوگرافی وجود داشت (05/0 >p) .مقایسه نبض در سه گروه پیش دارو، تنها در گروه A و B اختلاف آماری معنی داری مشاهده شد( 04/0 ،001/0=p). تنفس در سه گروه پیش دارو، اختلاف آماری معنی داری   نداشت (05/0p).  نتیجه گیری: برخی یافته های پژوهش نشان از تاثیر پیش داروهای دیازپام و کلرفنیرامین بر متغیرهای تحت مطالعه دارد که در صورت نیاز قابل توصیه است. همچنین پیشنهاد می شود به دلیل هزینه و عوارض داروها از دادن پیش داروها قبل از آنژیوگرافی عروق کرونر در موارد غیرضروری اجتناب شود